جدول جو
جدول جو

معنی حسین اصفهانی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین اصفهانی
(حُسَ نِ اِ فَ)
سید قوام الدین از نقبای بزرگ اصفهان و فقیه بود. مدتی سمت اقضی القضاه اصفهان داشت و پس از فتح ماوراءالنهر بدست شاه صفوی قاضی بلخ بودو سپس به اصفهان بازگشت. (رجال حبیب السیر ص 248)
ابن عبدالرحیم تهرانی که در 1254 هجری قمری در کربلا درگذشت. او راست: ’الفصول فی علم الاصول’. وی برادر شیخ محمدتقی صاحب هدایه المسترشدین است. (ذریعه ج 6 ص 164) (ریحانه الادب)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

حسنی اصفهانی
(حَ سَاِ فَ)
شاعر و معرکه گیر در دورۀ صفوی بود. شعر او در مجمع الخواص آمده است. (ذریعه ج 9 ص 246)
لغت نامه دهخدا
حسن اصفهانی
(حَ سَ نِ اِ فَ)
نامش حسنعلی بود و متولی مزار شهیدیه محل قتل صفی میرزا صفوی به دست شاه عباس اول بود. احوال او در ذریعه (ج 9 ص 241) بنقل از نصرآبادی و تذکرۀ غنی آمده است. تخلص او حسن بوده است
برادر حاج عبدالله عطار از شاعران سدۀ یازدهم. نصرآبادی مثنوی ’خروسیه’ را بدو نسبت داده است. (ذریعه ج 9 ص 240). و او راست: مثنوی ’فتح نامه’. (کشف الظنون). رجوع به حسن یزدی شود
لغت نامه دهخدا
امین اصفهانی
(اَ نِ اِ فَ)
میرزا امین بن میرزا عبدالله بن خواجه علیشاه. شاعر ومدت شش سال وزیر شروان بود (قرن 11 هجری). ازوست:
حاصل زندگی جز این نبود
که بمیرد کسی برای کسی.
(از تذکرۀ نصرآبادی ص 78) (از الذریعه قسم اول از جزء تاسع ص 103) (از فرهنگ سخنوران)
لغت نامه دهخدا
حبیب اصفهانی
(حَ بِ اِ فَ)
میرزا حبیب اصفهانی، معروف به حبیب افندی، معلم ادبیات فارسی در استانبول. وی کتابی به نام ’دستور سخن’ در دستور زبان فارسی نگاشت وآن را در استانبول به سال 1287 هجری قمری چاپ کرد و سپس مختصر آن را به سال 1308 هجری قمری در همان جا به نام ’دبستان پارسی’ طبع کرد. در دیباچۀ دبستان گوید:من بندۀ شرمنده حبیب اصفهانی پس از نوشتن دستور سخن و چاپ آن به اهتمام بندگان حسنعلی خان امیرنظام چون دیدم که نسخۀ آن مطول است خواستم... آن را مختصر کنم... و این محصول چند سال تعلیم خود را مسمی به اسم دبستان پارسی گردانیدم’. برون گوید: وی در پایان قرن نوزدهم میلادی در استانبول وفات یافته است و در میان گویندگان متأخر در هزل سرائی با عبید زاکان همسری بلکه بر وی تفوق داشته، در آخر عمر به استانبول رفت، و به عضویت انجمن معارف انتخاب گردید و در آنجا کتاب خط و خطاطان را به ترکی تألیف و به سال 1305 ه. ق. چاپ کرد. وی دیوان بسحاق اطعمه و نظام قاری را تصحیح و به سال 1303 هجری قمری در چاپ خانه ابوالضیاء در غلطۀ استانبول چاپ کرد و منتخب و کلیات عبید زاکان را با مقدمۀ فارسی خود و مقدمه ای به زبان فرانسه از مسیو فرته در استانبول در چاپ خانه ابوالضیاء توفیق به سال 1303 هجری قمری (1885م.) چاپ کرده است. رجوع به تاریخ ادبیات ایران بروان ج 3 ص 264 و 286 و 369 و الذریعه ج 7 ص 179 و ج 8 ص 160 و فهرست نمونۀ خطوط خوش کتاب خانه سلطنتی شود
لغت نامه دهخدا
حزنی اصفهانی
(حُ یِ اِ فَ)
صادقی، کتابی دارد. در مجمعالخواص (ص 162) اشعار وی را آورده و آذر در آتشکده (ص 176) گوید خواهرزادۀ ملانیکی بود. سام میرزا او راحرفی خوانده و در تذکرۀ غنی حزنی را ملقب به تقی الدین دانسته گوید در 977 هجری قمری درگذشت و حرفی را متوفای سال 971 هجری قمری شمرده است. (ذریعه ج 9 ص 234)
لغت نامه دهخدا
حسرت اصفهانی
(حَ رَ تِ اِ فَ)
اسمش علیخان و ملازم شاهزاده محمدرضا میرزا متخلص به افسر حکمران گیلان بود و مرتبۀ وزارت او یافت. هدایت گوید: ملاقاتش روی داده. جوانی نیکوخصایل شیرین شمایل مهربان خلیق و رفیق بود. چندی است که درگذشته. این بیت ازو به یادگار است:
ما در رهش ز پای فتادیم و دیگرند
آنانکه گفته اند به منزل رسیده ایم.
(مجمعالفصحا ج 2 ص 93) (ذریعه ج 9 ص 238)
لغت نامه دهخدا
طین اصفهانی
(نِ اِ فَ)
طین نیشابوری است. (فهرست مخزن الادویه). طین خراسانی است. (تحفۀ حکیم مؤمن)
لغت نامه دهخدا
شاه حسین اصفهانی
(حُ سَ)
شاه حسین ساقی اصفهانی. سام میرزا گوید: در سال 941 هجری قمری در حوالی دامغان درگذشته و پاره ای از اشعار او را نیز آورده است. و مؤلف الذریعه گوید: در ابتداء کار بنا بود سپس به منصب داروغگی اصفهان رسید و بعداً شاه اسماعیل صفوی او را به وزارت منصوب کرد و بدست مهترشاهقلی بقتل رسید. (از الذریعه ج 9 ص 416 و 497)
(شاه...) ملقب به اعتمادالدوله کمال الدین میرزا وزیر شاه اسماعیل صفوی و در کاخ هشت بهشت در 925 هجری قمری کشته شد. (ذریعه ج 9 ص 497) و در رجال حبیب السیر ص 248 لقب قوام الدین به او داده است
لغت نامه دهخدا
تصویری از طین اصفهانی
تصویر طین اصفهانی
طین اصفهانی
خاک سپاهانی
فرهنگ لغت هوشیار